Doceniać to, co masz to taki banał powtarzany w kółko. Jednak ostatnio jakoś mocniej do mnie dotarło, jak wiele mam i jak niewiele trzeba by lub trzeba było, żebym tego nie miała. O kilku tygodni chodzę i cieszę się z tego, co mam, a wszystko za sprawą lektury debiutanckiej książki Wojtka Miłoszewskiego „Inwazja”. Nie jest to w żadnym wypadku recenzja ani spoiler, ale fabuła tak mocno się na mnie odbiła, że sama jestem …
Dawno dawno temu mówiłam sobie: „Kiedyś będę szczęśliwa”. Oczywiście to „kiedyś” było bliżej nieokreślone. Potem „kiedyś” zmieniło się w „niedługo”. Co gorsza nie wiedziałam także, co to znaczy „być szczęśliwym”. A najgorsze było to, że owo nieokreślone szczęście obwarowałam licznymi warunkami.
Źle znoszę chaos, za to pokochałam rutynę. Lubię, kiedy konkretne czynności i zadania następują po sobie, zgodnie z planem. Nie znoszę zmieniać planów. Dlatego długo zajęło mi pogodzenie się z tym, że naszym życiem rządzi chaos. A także z tym, że nie istnieje idealna równowaga, więc możemy się co najwyżej do niej zbliżać. Wciąż zdarza mi się o tym zapominać, tak jak wciąż nie mogę przejść do porządku dziennego nad tym, że i pogoda krzyżuje …
W gąszczu dobrych rad można stracić zaufanie do swojej intuicji albo popaść w skrajności, próbując je zastosować. Kontynuuję zatem temat godzenia rozbieżnych oczekiwań. Jeśli nie pamiętasz, co znalazło się na mojej liście sprzeczności to zapraszam tutaj. Dziś dwa pierwsze punkty: 1. Mamy być młodzi, ale jednocześnie doświadczeni. 2. Mamy mocno stąpać po ziemi i być dojrzali, ale zachować dziecinną beztroskę i naiwność.
Na fali gorączki Wimbledonu zapraszam Cię do małego ćwiczenia. Weź kartkę i długopis i wypisz wszystkie czynniki (jakiekolwiek, nawet te najmniejsze i pośrednie), jakie mają wpływ na wynik meczu tenisowego. Jak skończysz, zapraszam na ciąg dalszy postu…
Mówi się, że życiowa równowaga jest nieosiągalna – podobnie jak szczęście, ale po pierwsze, czy to jedyne co mają wspólnego? A po drugie, czy to prawda? Zastanawiam się, co jest pierwsze, a co wtórne – poczucie szczęścia pozwala zachować zdrowy balans, czy odpowiednie balansowanie zbliża nas do szczęścia? Czy to, że zaspokajamy swoje potrzeby, czerpiemy satysfakcję z różnych obszarów życia, daje nam szczęście. Czy może poczucie szczęścia …
Kiedy coś mnie zainteresuje, to lubię zgłębić temat. Ale czasem im głębiej drążę, tym łatwiej wpadam w pułapkę, bo im dalej w las, tym więcej przeciwstawnych teorii w danej materii i czasami wydaje mi się, że żyję w oparach absurdu.
Z okazji zbliżającego się Dnia Matki postanowiłam podzielić się z Tobą opowieścią o tym, jak jako tak naprawdę niemłoda mama dziecka wołającego jeść co godzinę, także w nocy, zawsze piłam gorącą kawę?
„Lepsze jest wrogiem dobrego” Te słowa Woltera towarzyszą mi, odkąd postanowiłam rozpocząć swoja przygodę z blogiem. Długo towarzyszyło mi przekonanie, że jak coś robić, to robić dobrze – i w samym powiedzeniu nie ma nic złego, wręcz przeciwnie, dopóki „dobrze” nie znaczy „perfekcyjnie” albo „ doskonale”, czy też „najlepiej”.
Minął pierwszy kwartał roku, a Ty co tydzień zaczynasz od nowa i wciąż miotasz się między pracą, a swoim wolnym czasem, między chęcią odpoczynku, a powinnościami, między spotkaniami ze znajomymi, a chęcią nadrobienia zaległości w lekturach i wciąż brakuje Ci poczucia równowagi. Poniżej opisuję 11 błędów, jakie najczęściej popełniamy w naszych usiłowaniach i dążeniach do życia w harmonii: